پایان نامه تعیین نقش ویژگی های کارآموزان در اثر بخشی دوره های ضمن خدمت

۲-۲-۴) انواع آموزش

گذشته از هدف نهایی آموزش که ایجاد تغییرات در ساختارهای شناختی، مهارتی و عاطفی فراگیران و آموزش گیران است. تأکید براهداف  خاص آموزش و نوع افرادی که از آن منتفع می‎شوند، موجب شده طبقه بندی های مختلفی از آموزش در حوزه های گوناگون صورت گیرد.

در طبقه بندی هایی که توسط صاحبنظران آموزشی به صورت استاندارد ارائه می شود، آموزش به عنوان مجموعه ای از ارتباطات سازمان یافته و تقویت شده برای ایجاد یادگیری انواع ذیل را در بر می‌گیرد:

الف ) آموزش رسمی[۱]

به آموزش نظام یافته ای اطلاق می شود که معمولاً در مدرسه یا دیگر نهاد های آموزشی در درون یک نظام آموزشی شکل می گیرد. آموزش رسمی به صورت سلسله تعلیماتی که به تدریج پیچیده و تخصصی می شود، سازمان می یابد. در اصل اتمام موفقیت آمیز هر سطح، مجوز رسمی جهت ورود به سطح بعدی آموزش می باشد. به عبارت دیگر، کلمه ای که غالباً به عنوان مترادف با این اصطلاح به کار می رود « آموزش مدرسه ای » است(مجله هماهنگ، ۱۳۷۳ص ۳۲ ).

مشخصه آموزش رسمی وجود هماهنگی و نظم و ثبات معین است و ساختارهای مشخص مثل سن، میزان تحصیلات، رشته تحصیلی، سمت سازمانی. شرح چون آگاه نمودن افراد از هدف و ضرورت این فعالیت و دادن این وعده در خصوص تسهیلات آتی مانند اعطای گواهینامه، منحوط داشتن امتیازات آموزشی برای افراد موفق طی دوره آموزشی را در بر می گیرد.

ب ) آموزش غیر رسمی[۲]

به تعبیرکوفبر(۱۹۷۳) این نوع آموزش همه آموزش های غیر رسمی را که در آن ها شخص یادگیرنده و منبع اطلاعاتی در تلاش مستمر فراهم می سازند و هر دو آن ها در یادگیری مشارکت دارند، در بر می گیرد(رشیدی،۱۳۷۶ ص۲۲).

ج– آموزش تصادفی:

این نوع آموزش که توسط ایوانفر(۱۹۸۱)، ارائه شد به دو قسم تقسیم شده است:

الف) آموزش رایج و شایع: که آموزش تجربی هم خوانده می شود و در جایی تحقق می یابد که هیچ نوع تلاش مستمری برای یادگیری در عده ای از افراد صورت نمی پذیرد و نیز یاد دهنده و یادگیرنده هیچ کدام در موقعیت یادگیری به طور آگاهانه قرار نمی گیرند.

ب ) آموزش ضمنی مستمر: موقعیت هایی را در بر می گیرد که شخص یادگیرنده یا منبع اطلاعاتی _ و نه هر دوی آن ها _ توجه مستمری به ایجاد یادگیری دارد(رشیدی،۱۳۷۶ ص۲۲).

آموزش کارکنان را با توجه به زمینه اثر آموزش ها می توان به دو بخش تقسیم کرد:

• آموزش های اختصاصی: آن بخش از آموزش هایی است که موجب ارتقای کیفی و کمی توان فرد آموزش گیرنده در زمینه های مشخص می گردد، هم چون اغلب رشته های آموزشی، فنی وحرفه ای از قبیل جوشکاری، روش های مختلف ماشین کاری و مانند آن ها.
• آموزش های عمومی: آن بخش را در بر می گیرد که بر مجموعه فعالیت های فرد یا حداقل بخشی از آن ها اثرمثبتی می گذارد. تکنیک ها و تمرینات تقویت حافظه و تندخوانی از آن جمله اند(جعفری، ۱۳۸۱ ص ۵۱).

هم چنین آموزش در هر سازمانی می تواند به دو صورت متمایز ارائه شود که عبارتند از:

• آموزش قبل از خدمت
• آموزش ضمن خدمت

آموزش قبل از خدمت

منظور از آموزش قبل از خدمت آموزش هایی است که قبل از ورود افراد به سازمان به وی ارائه می گردد تا شایستگی ها و توانایی های لازم را در او ایجاد کرده و او را برای احراز مشاغل در آینده آماده سازند. این نوع آموزش ها برای رفع مسائل و مشکلات خاص سازمانی صورت نمی‎گیرد، بلکه هدف عمده آن تربیت نیروی انسانی برای نهاد یا سازمان ویژه می باشد.

• آموزش کوتاه مدت: آموزش کوتاه مدت برای آماده کردن فرد جهت ورود به خدمت وی داده می شود. در این گونه موارد فرد را برای شغل خاصی انتخاب کرده و تخصص لازم را در مدت چند ماه به وی می آموزند.
• آموزش بلند مدت: آموزش بلند مدت نیز مانند آموزش کوتاه مدت برای آماده کردن فرد جهت ورود به خدمت است با این تفاوت که دوره آموزش طولانی بوده و حاوی مطالب علمی و احیاناً عملی است. این گونه آموزش ها برای احراز مشاغلی است که اجرای وظایف مربوطه به آن مشاغل مستلزم اطلاعات و معلومات وسیعی باشد. این نوع آموزش ها معمولاً توسط دانشگاه‎ها، مدارس علمی وابسته به سازمان ها صورت می گیرد.

Formal Education  -۱

Education  Informal-2

 متن فوق تکه ای از این پایان نامه بود

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:

متن کامل پایان نامه