نظريه برتري نيمكره مغزي طرف راست^[۱]

اين نظر توسط اورتون و فريدمن به ترتيب درسالهاي ۱۹۳۷ و ۱۹۷۵ عنوان شده است. همانطوريكه نيمكره چپ مغزي براي گفتار و مهارت­هاي كلامي است نيمكره راست بيشتر در كنترل ساخت و ايجاد تشخيص­هاي پيچيده ديداري و فرآيندهاي غيركلامي و آگاهي­هاي اداركي نظير موسيقي، رموز رياضي نقش دارد و افراد مبتلا به خوانش پريشي دچار برتري نيمكره راست هستند و سعي دارند بيشتر از توانايي­هاي غيركلامي براي انجام تكاليف مدرسه استفاده كنند. پياژه و بروئر اين فرضيه را رد مي­كنند. از آنجايي كه قطع بافت عصبي رابط بين دو نيمكره باعث خوانش پريش مي­شود و در اكثر مطالعات تفاوت­هاي ساختاري در بين دونيمكره مغزي ديده شده است و نيمكره راست نسبت به نيمكره چپ بزرگتر بوده و اين تفاوت در ناحيه تمپورال نيمكره چپ كه مركز گفتار است كاملا مشهود است و مطالعات بعد از مرگ، اسكن مغزي و ام. آر. آي نيز آنرا ثابت كرده­اند لذا غالبيت ناقص نيمكره­هاي مغزي كمك زيادي به ايجاد بيماري مي­كند. شواهد باليني نشان مي­دهد كه اكثر مبتلايان چپ دست هستند و بين چپ دستي و اختلالات ايمني گوناگون عملكرد مغزي رابطه وجود دارد ولي اين مسئله نبايد چندان گمراه كننده باشد كه باعث يأس خانواده شده و مشكل كودك را درمان ناپذير بدانند.

[۱]. Hemispheric Dominance

 متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:

لینک متن کامل پایان نامه فوق با فرمت ورد