۱-۶-تعاریف مفهومی متغیرها
هوش عاطفی: گلمن[۱] (۱۹۹۵) معتقد است، هوش عاطفی شامل خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه است. از نظر پترایدز و فارنهام[۲] (۲۰۰۱) ابعاد هوش عاطفی عبارتند از درک عواطف، کنترل عواطف، مهارت‌های اجتماعی و خوش‌بینی (یوسفی و صفری، ۱۳۸۸).
کیفیت زندگی: سازمان بهداشت جهانی[۳]، کیفیت زندگی را ادراک افراد از موقعیت زندگی‌شان و همچنین در ارتباط با بافت فرهنگی و نظام‌های ارزشی محیط زندگی‌شان و مرتبط با اهداف، معیار‌ها، و علایق‌شان می‌داند. این کیفیت تحت تاثیر تعامل عواملی چون سلامتی جسمی و روانی، مذهبی بودن و روابط و عناصر محیطی است (سازمان بهداشت جهانی، ۱۹۹۸).
همدلی: همدلی را می‌توان به صورت درک حالت یا موقعیت هیجانی فرد دیگر (بعد شناختی) و سهیم شدن و هماهنگی خود با هیجان آن فرد (بعد عاطفی) تعریف کرد (جولیف و فارینگتون[۴]، ۲۰۰۶).
هوش اخلاقی: مرز بین نوع دوستی و خودپرستی هوش اخلاقی است که به معنای ظرفیت و توانایی درک درست از خلاف و توجه به زندگی انسان و طبیعت و رفاه اقتصادی و اجتماعی، ارتباطات آزاد و صادقانه و حقوق شهروندی است (بوربا، ۲۰۰۵).
[۱]– Goleman
[۲]– Petrides & Fuham
[۳]– World Health Organization
[۴] – Jolif & Farington