۲-۱-۲-۳-هدف درمانگری شناختی رفتاری
هدف درمانگری شناختی رفتاری آموزش مراجع برای جایگزین نمودن تفکر تحریف شده و ارزیابی شناختی غیرواقعگرا با ارزیابیهای سازگارانهتر و واقعگرایانهتر است. مراحل آغازین درمانگری شامل آموزش مراجعان در مورد ارتباط میان عوامل بهراهاندازندهی وابسته به موقعیت، افکار خودکار و واکنشهای هیجانی، رفتاری و فیزیولوژیکی بر اساس الگوی شناختی است(بک،۱۹۹۵به نقل از علی پور،۱۳۹۰). همچنین مراحل آغازین درمانگری شامل ارائهی تکالیف خانگی، آزمایشهای رفتاری و یادگیری تجربههایی است که به مراجعان شناسایی، نظارتگری و ارزشیابی اعتبار افکار خودکار را آموزش میدهند. این کار باعث میشودتا حدودی علائم تسکین یابند. مراحل بعدی درمانگری شامل شناسایی و اصلاح باورهای واسطهای و باورهای هستهای است که زیر بنای افکار خودکار بوده و در تضاد با موقعیتها قرار دارند و افراد را مستعد اشتغال به تفکر نارسا میکنند. مراحل پایانی درمانگری بر جلوگیری از عود و قدرتمند نمودن مراجع است(علی پور،۱۳۹۰).