۱-۵-۱۱-خودکارآمدی[۱]
خودکارآمدی از نظریهی شناخت اجتماعی[۲] آلبرت باندورا مشتق شده است که به باورها یا قضاوتهای فرد به توانائی های خود در انجام وظایف و مسئولیتها اشاره دارد(بندورا[۳]،۱۹۸۶). در پژوهش حاضر، خودکارآمدی یکی از شاخصهای نشان دهندهی سلامت روانی افراد دیابتی است و با پرسشنامهی خودکارآمدی عمومی شرر و آدامز،۱۷سوالی سنجیده میشود. . این متغیر در مقیاس فاصله ای است.
۱-۵-۱۲-رفتار مراقبت از خود
رفتار مراقبت از خود نشان میدهد که فرد در چهار جنبه از دیابت )رژیم غذایی، ورزش، بازبینی قند خون و رعایت توصیه های پزشکی( مدیریت شخصی خود را به چه نحو اعمال میکند )توبرت و گلاسگو، ۱۹۹۴؛ به نقل از پورشریفی و همکاران، ۱۳۸۶). این متغیر در پژوهش حاضر توسط پرسشنامهی خلاصهای از رفتارهای مراقبت از خود برای افراد دیابتی سنجیده میشود. این شاخص در مقیاس فاصلهای است.
۱-۵-۱۳-استرس
استرس واکنش فیزیولوژیک بدن در مقابل هر تغییر ، تهدید و فشار بیرونی یا درونی است که تعادل روانی فرد را بر هم میزند(سارافینو،۲۰۰۲). در پژوهش حاضر میزان استرسی که فرد تجربه میکند با پرسشنامهی مقیاس اضطراب، استرس و افسردگی(۲۱سوالی)سنجیده میشود. این متغیر در مقیاس فاصلهای است.
۱-۵-۱۴-مشکلات مرتبط با دیابت[۴]
دیابت خود نوعی استرس مزمن تلقی می شود که سازگاری فرد با بیماری را با مشکل مواجه میکند. هدف این مقیاس ارزیابی نگرانیهای مرتبط با دیابت است که بر سازگاری فرد تاثیر نامطلوب میگذارد.این مقیاس میزان استرسی که بیماران دیابتی در رابطه با کنترل قند خونشان مواجه میشوند را می سنجد.این ناراحتیها از عصبانیت(احساس عصبانیت وقتی که شما فکر می کنید مجبورید با بیماری دیابت زندگی کنید) و ناراحتی بین فردی(احساس می کنم که خانواده و دوستانم در کنترل دیابتم به من کمک نمیکنند) تا ناکامی با جوانب مدیریت دیابت(اهداف مشخص و روشنی برای کنترل دیابتم ندارم) متفاوت است. این متغیر در مقیاس فاصلهای است.
۴.Self Efficacy
- Social cognition Theory
۶٫Bandura
۱.Problem Areas In Diabetes(PAID)