2-2-2 شاخص هاي کيفيت زندگي
شاخص هاي کيفيت زندگي از ديدگاه مجله اطلاعات اقتصادي بين الملل:
اين مجله در سال 1999 تا 2000 دست به مطالعاتي روي شاخص هاي کيفيت زندگي زد و شاخص هاي کيفيت زندگي را در 9 دسته معرفي نمود:
- رفاه مادي[1] با معيارهايي مانند توليد ناخالص داخلي.
- سلامتي با شاخص هاي متعددي مانند اميد به زندگي در بدو تولد و …
- امنيت و ثبات سياسي با شاخص هايي چون سرمايه گذاري هاي صورت گرفته با توجه به ثبات سياسي يک کشور.
- زندگي خانوادگي با شاخص هايي مانند ميزان طلاق.
- زندگي جمعي با شاخص هاي چون تعداد اتحاديه هاي تجاري، کليسا و …
- محيط طبيعي و جغرافيايي با شاخص هاي چون ميزان آلودگي محيط زيست.
- امنيت شغلي با شاخص هايي چون ميزان بيکاري.
- آزادي سياسي با شاخص هايي چون ميزان آزادي هاي مدني.
- عدالت جنسي با شاخص هايي چون ميزان موقعيت ها و فرصت ها در حوزه هاي مختلف براي زنان و مردان (همان).
3-2-2 مدل هاي ادراکي براي تحقيقات کيفيت زندگي
مدل ادراکي کيفيت زندگي ران[2]:
خانم ران، ابعاد کيفيت زندگي را به صورت رضايت از زندگي، مفهومي از خود، فاکتورهاي بهداشتي- عملکردي و اقتصادي اجتماعي مطرح مي کند. براساس اين نوع مدل زمينه هاي شخصي هر فرد، بهداشت، وضعيت اجتماعي، فرهنگ، محيط و سن بر کيفيت زندگي تأثير دارد. مفهوم درک شده از کيفيت زندگي، اثر متقابل بين شخص و محيط او ايجاد مي کند(کريمي وکيل به نقل ازطباطبايي،1390).
[1] .Matrrial wellbeing
[2] . Rohn