5-2- تعريف واژه اعتياد و مفهوم آن :
واژه اعتياد در فرهنگ لغت معين و عميد به معناي خو گرفتن و عادت کردن آمده است و منظور از عادت هر عملي که به صورت خود به خودي و بدون دخالت تفکر و انديشه صورت مي گيرد. براي درک معاني آن ابتدا تفاوت اعتياد با عادات بايد مشخص گردد. عادت هاي ذاتي انسان مانند تعريق يا تنفس جهت حفظ تعادل بدن و جهت ايجاد سازگاري با مقتضات گوناگون حيات ، ضروري است و انسان در زمان مقتضي و شرايط لازم به کسب عادات و يادگيري جهت تطابق بهتر با امور زندگي خود مي پردازد ، با اين حال در مورد اعتياد نحوه واکنش متفاوت است. به اين معنا که اعتياد يک عادت غير انطباقي است که مانع از ايجاد سازگاري مورد نياز و مناسب آدمي با جريانات و شرايط محيط شده و از ادامه ترقي و تعالي در او مي کاهد.
اعتياد يک اصطلاح غير علمي و عاميانه و به معناي وابستگي بيمار گونه به مصرف يک يا چند نوع ماده مخدر است که سب بروز رفتارهاي مواد جويانه شده و در صورت مصرف نکردن آن ماده ، علايم محروميت در شخص معتاد بروز مي کند. منظور از مواد يک ماده شيميايي – نه خوراکي – است. بعد از مصرف ، وابستگي و نياز شديد در فرد به مصرف دوباره آن منجر مي گردد.(بهاري.1388)
به طور متعارف اعتياد براي شناسايي رفتارهاي خود مخربي بکار مي رود که شامل مولفه هاي دارويي است. اين واژه مختص کساني است که گرفتار وابستگي جسماني به يک يا بيش از يک داروي غير قانوني اند : که شامل هوس کردن شديد به مواد و نياز به مواد بيشتر براي رسيدن به همان تأثير قبلي است (APA . به نقل از دي کلمنته ، 2003)