فصل دوم : پیشینه پژوهش
آموزش عالی در فرهنگ و تمدن پویای ایرانی و اسلامی از قدمت و غنای شایستهای برخوردار بوده است. با آغاز عصر رنسانس و پیشرفتهای علمی و صنعتی در کشورهای غربی، در کشور ایران نیز عناصری از آموزش عالی مبتنی بر الگوی اروپای غربی ایجاد گردید. نخستین بار امیرکبیر علاوه بر اعزام دانشجو به خارج، با تأسیس دارالفنون در ۱۲۲۸ هجری شمسی، از اساتید خارجی جهت تدریس در دانشکدههای تخصصی فنی دارالفنون دعوت بهعمل آورد. در همان اثنا دانشگاه تهران طی سال ۱۳۱۳، دانشگاه تهران بهعنوان مرکز ثقل آموزش عالی ایران شناخته شد.
آموزش عالی به سبک کنونی دارای قدمتی هشتصد ساله در جهان است. اگرچه رشد آموزش عالی طی این مدت تدریجی بوده اما در ۵۰ سال اخیر بهویژه پس از سال ۱۹۶۰ که اهمیت اساسی سرمایهگذاری در نیروی انسانی بهعنوان مؤثرترین عامل در توسعه اقتصادی توسط بانک جهانی پذیرفته شده، این رشد سیری فزاینده داشته است(دایره المعارف آموزش عالی،۱۳۸۳).
نظام آموزش عالی کشور دارای شاخههای متعددی است که هر کدام در عین مشابهتهای فراوان دارای سازوکارهای متنوعی میباشد. این شاخههای متفاوت بهمتقضیات زمان برای رسیدن یا سرعت بخشیدن به اهداف مشخصی تأسیس شده است.
متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
